پلتفرم فریلنسینگ یا شبکه اجتماعی؟ | 2 راه پروژه گرفتن فریلنسرها

فریلنسرها برای کسب درآمد، نیاز به جذب کارفرماها دارن. هرچه کارفرمای بیشتری به سمت‌شون سرازیر بشه و پروژه‌های بیشتری رو بتونن انجام بدن، طبیعتا درآمدشون هم افزایش پیدا میکنه. اما سوال و موضوع مورد بحث ما در این مقاله این‌ هست که جذب کارفرما از طریق رسانه اجتماعی فریلنسر بهتره؟ یا از طریق ثبت نام و فعالیت در پلتفرم فریلنسینگ؟

در ادامه‌ی این مطلب، به توضیح این دو مورد می‌پردازیم تا بتونیم بهتر تصمیم بگیریم که بین این دو روش، کدوم رو به عنوان راهی برای کسب درآمد انتخاب کنیم.

پلتفرم فریلنسینگ

سایت‌ها و بسترهای فریلنسینگ که این روزها تعدادشون کم هم نیست، فضایی رو به وجود آوردن که فریلنسرها و کارفرماها بتونن داخل اون‌ها همدیگه رو پیدا کنن.

فریلنسرها توی پلتفرم فریلنسینگ ثبت نام می‌کنن و نمونه‌کارهایی که دارن رو به اشتراک می‌ذارن. به علاوه، فریلنسرها توضیحی راجع به خودشون و ویژگی‌های فردی‌ای که دارن، می‌دن تا کارفرماها بهتر بتونن بین فریلنسرها یکی رو انتخاب کنن.

در پلتفرم فریلنسینگ، کارفرماها با فریلنسرهای زیادی مواجه میشن و می‌تونن با تلاش کمتر و زمان کوتاه‌تری فریلنسر مورد نظرشون رو انتخاب کنن.

فریلنسرها هم در این سایت‌ها شانس دیده شدن توسط کارفرماها رو دارن و این امکان بهشون داده میشه که در بازار کار آنلاین به این شیوه خودشون رو در معرض نمایش قرار بدن.

پلتفرم فریلنسینگ برای کدوم دسته از فریلنسرها مناسب تره؟

فریلنسرهایی که تازه شروع به کار کردن و هنوز تجربه‌ی کافی ندارن، می‌تونن با ثبت نام و فعالیت در پلتفرم فریلنسینگ، راحت‌تر کارفرما پیدا کنن و پروژه بگیرن چون در ابتدای مسیر فریلنسر شدن، تقریبا همه‌ی اون‌ها ناشناخته هستن و کسی در شبکه‌های اجتماعی نمیتونه اون‌ها رو به عنوان فریلنسری متخصص در یک زمینه پیدا کنه. در این موقعیت، شروع فعالیت در پلتفرم فریلنسینگ می‌تونه کمک کننده باشه و باعث بشه که فریلنسرها راهی برای شروع پیدا کنن.

اما فریلنسرهایی که تقریبا مدت زمان زیادیه که مشغول فعالیت فریلنسری هستن، تجربه‌ی بیشتری دارن و نمونه‌کارهای خوبی احتمالا ایجاد کردن و بین تعدادی از کارفرماها شناخته شدن. این دسته از فریلنسرها می‌تونن رسانه‌های اجتماعی خودشون رو داشته باشن و از طریق ارتباطات و شبکه سازی‌های مفید و موثر، روز به روز بیشتر دیده بشن و پروژه‌های زیادی رو قبول کنن. البته ممکنه تعدادی از فریلنسرهای حرفه‌ای و باتجربه هم داخل پلتفرم فریلنسینگ حضور داشته باشن و با این کار، از هر دو طریق کارفرما جذب کنن.

دلیل مناسب بودن پلتفرم فریلنسینگ برای برخی از فریلنسرها

تا به این قسمت از مطلب، تا حدودی به این نتیجه رسیدیم که پلتفرم فریلنسینگ برای کدوم دسته از فریلنسرها مناسب‌تر هست و عملکرد بهتر و بیشتری داره.

حالا جا داره به این موضوع بپردازیم که چرا پلتفرم فریلنسینگ برای این دسته از فریلنسرها می‌تونه مناسب باشه؟

متمرکز بودن کارفرماها در پلتفرم فریلنسینگ

افرادی که به عنوان کارفرمادر پلتفرم فریلنسینگ عضو میشن، قطعا تنها هدف‌شون ثبت پروژه و پیدا کردن فریلنسر مناسب هست. این بسترها مثل شبکه‌های اجتماعی نیستن که همه مدل کاربر داخل‌شون عضو باشن و هر فردی مشغول فعالیت‌های مخصوص خودش باشه. پس قطعا همه‌ی کاربران یا فریلنسر هستن که به دنبال کارفرما و پروژه‌ی تو دستش می‌گردن، یا کارفرماهایی هستن که پروژه‌ای برای برون‌سپاری دارن. پس دستیابی کارفرماها به فریلنسرها در این پلتفرم‌ها راحت‌تره. فریلنسر هم این شانس رو داره که بیشتر جلو دید کارفرماهای مختلف باشه.

اما شاید رسانه اجتماعی یک فریلنسر در ابتدای فعالیت این فرد خیلی تو جذب کارفرما کمکش نکنه. حتی اگر هم کمک کنه، احتمالا تعداد محدودی اون فریلنسر رو پیدا می‌کنن و بهش پروژه‌ای رو پیشنهاد می‌دن. چون همونطور که گفتم، کاربر رسانه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام، می‌تونه هر فردی با هر شغل و سنی که داره، باشه و تو مخیله‌اش هم نگنجه که داخلی این شبکه‌ها به دنبال فریلنسر بگرده چون هدفش از حضور و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی چیز دیگه‌ای هست. در صورتی که در پلتفرم فریلنسینگ، فقط کارفرماهایی هستن که به دنبال فریلنسرهان.

امکان پرداخت امن در پلتفرم فریلنسینگ

وقتی فریلنسری خارج از این پلتفرم‌ها پروژه‌ای رو به انجام می‌رسونه، تا زمانی که کارفرما پولش رو پرداخت کنه، نگرانه که نکنه یک وقتی کارفرما بزنه زیر همه‌چی و پولش رو نده و عملا زمان و تلاشی که برای به نتیجه رسوندن اون پروژه صرف کرده، هدر بره.

برای کارفرماها هم نگرانی وجود داره. اون‌ها نگران این هستن که فریلنسر یک وقتی حین انجام پروژه پشیمون نشه و پروژه رو ول نکنه. در این شرایط، کارفرما ترجیح میده که دستمزد رو در پایان کار به فریلنسر پرداخت کنه، فریلنسر هم مایله حق الزحمتش رو در ابتدا دریافت کنه. چرا؟ دلیلش عدم اطمینان هست و هم‌چنین، نداشتن امنیت.

به هر حال هر دو طرف حق هم دارن. اکثر فریلنسرها و کارفرماها در ابتدای تعامل هیچ شناختی از هم ندارن و حتی ممکنه تو یک شهر یا کشور هم زندگی نکنن که بتونن به راحتی با هم ارتباط حضوری و رو در رو برقرار کنن. این‌ها همه دست به دست هم میدن و حس ترس و عدم اعتماد شکل می‌گیره.

خوبی انواع پلتفرم فریلنسینگ اینه که در اکثر اون‌ها می‌تونیم با خیال راحت و بدون نگرانی در رابطه با قضایای مالی و حقوقی، تعامل‌مون رو پیش ببریم.

در بعضی از این بسترها، پس از تایید فریلنسرها و کارفرماها برای شروع همکاری با هم، کارفرما بخشی از مبلغ مورد نظر رو به سایت واریز میکنه و تا انتهای کار، تمامی اون مبلغ رو پرداخت میکنه و تا زمانی که پروژه به اتمام برسه اون دستمزد در حساب سایت هست. در صورتی که کارفرما کار رو تایید کنه و تعامل رو به پایان برسونه، این مبلغ به حساب فریلنسر واریز میشه.

البته هر کدوم از این پلتفرم‌ها قوانین خاص خودشون رو دارن و ممکنه با چیزی که در این مقاله گفتم، متفاوت باشه ولی در اکثر موارد به همین سبک انجام میشه.

اما در پلتفرم فریلنسینگ ، این نگرانی‌ها بی معنی می‌شن چون از همه لحاظ در امانن.

پلتفرم فریلنسینگ، جایی برای کسب تجربه

در ابتدای فعالیت فریلنسری، احتمالا اکثر فریلنسرها شرایط راه اندازی یک وبسایت یا یک پیج تخصصی در رسانه اجتماعی رو ندارن چون کسی که قصد داره به تازگی کارش رو شروع کنه، بین کارفرماها شناخته شده نیست و رفتن به بازار شلوغی مثل اینستاگرام و … ممکنه براشون سنگین و دیر بازده باشه. این پلتفرم‌ها برای این دسته از فریلنسرها می‌تونه نقش مهم و مفیدی رو ایفا کنه.

چون همونطور که بارها گفتیم، کاربران این سایت‌ها افراد خاصی هستن که به دنبال برون سپاری پروژه یا قبول پروژه هستن و این بستر براشون یک محیط تخصصی هست. نه محیطی که هر فردی با هر ویژگی‌ای که داره، داخلش فعالیت داشته باشه (مثل اینستاگرام و …)

ورود فریلنسرها به پلتفرم‌های فریلنسری باعث میشه اون‌ها با جامعه هدف‌شون رو به رو بشن و به جای اینکه بین میلیون‌ها کاربر در شبکه‌های اجتماعی، افراد مورد نظرشون رو پیدا کنن، در محیطی فعالیت می‌کنن که احتمال پیدا شدن کارفرما در مدت زمان کوتاه‌تر، شدنی‌تره.

فریلنسرها با عضویت و فعالیت در پلتفرم‌های فریلنسری می‌تونن با اولین کارفرماها آشنا بشن و نخستین پروژه‌های تخصصی‌شون رو انجام بدن و بعد از گذشت مدتی که شاهد پیشرفت و حرفه‌ای تر شدن خودشون شدن، می‌تونن وارد شبکه‌های اجتماعی مختلف هم بشن و فعالیت‌شون در این رسانه‌ها رو کمی راحت‌تر شروع کنن.

در واقع اگر بخوام به زبان ساده بگم، یک پلتفرم فریلنسینگ برای یک فریلنسر تازه کار محیطی امن برای کسب تجربه و ارتقا خودش در تخصصشه.

البته متاسفانه خیلی از پلتفرم‌ها یفریلنسری که امروزه شاهد فعالیت‌شون هستیم، ما رو نسبت به کار کردن در این بسترها دلسرد میکنن. ولی ممکنه برای برخی از شما مناسب باشن. تجربه‌اش خالی از لطف نیست.

شبکه های اجتماعی برای فریلنسرها

این روزها شبکه های اجتماعی نقش مهمی تو زندگی اکثر ما ادما دارن. از صبح که چشم‌مون رو باز می‌کنیم تا قبل از اینکه به خواب بریم، ساعات زیادی رو با این رسانه‌ها کلنجار میریم و یه جورایی کارمون پاشون گیره. حالا خیلی از ما این شبکه‌ها و رسانه‌ها رو برای تفریح و وقت گذرونی انتخاب می‌کنیم و اعتیاد داریم که هر روز بلاگر مورد علاقه‌مون رو دنبال کنیم تا ببینیم امروزش رو چطوری می‌گذرونه، خیلی‌های دیگه‌مون هم برای امرار معاش با این رسانه‌ها سر و کار داریم.

بعضی‌ها فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کردن، بعضی‌ها مشغول بلاگری هستن و از طریق تبلیغات کسب درآمد می‌کنن، بعضی‌ها هنرشون رو در معرض نمایش قرار میدن و … .

در کنار همه‌ی این‌ها، شبکه‌های اجتماعی مختلف هم مثل پلتفرم فریلنسینگ، می‌تونن برای قشر خاصی از فریلنسرها مفید واقع بشن. به خصوص فریلنسرهایی که مدت زیادیه که فعالیت فریلنسری رو آغاز کردن. یا به اصطلاح، کار کشته و باتجربه هستن.

دلیل مناسب بودن شبکه‌های اجتماعی برای برخی از فریلنسرها

شبکه‌های اجتماعی به ما کمک می‌کنن که در طولانی مدت، بیزینس‌مون رو گسترش بدیم و تبدیل به برند در تخصص خودمون بشیم. در اینجا چند مورد از مزایایی که شبکه‌های اجتماعی برای فریلنسرها دارن رو با هم مرور می‌کنیم.

بالا بودن تعداد کاربران شبکه‌های اجتماعی

امروزه کمتر کسی رو می‌بینیم که در شبکه های اجتماعی فعالیت نداشته باشه. حتی اگر فعال هم نباشه، مطمئنا حضور داره. اگه کمی دقیق‌تر به اطراف‌مون نگاه کنیم، می‌بینیم که حتی بچه‌هایی که تازه با حروف الفبا آشنا شدن هم منتظرن تا والدین‌شون اجازه بدن و سریعا پیج خودشون رو راه اندازی کنن. بماند که برخی از والدین بزرگوار وقتی هنوز کودک دلبندشون به دنیا نیومده قبل از هر کاری پیج مخصوص نو رسیده‌ای که قراره به زودی به جمع انسان‌ها بپیونده رو راه‌اندازی میکنن.

غیر از این‌ها، افراد مسن هم در این دوره و زمونه خودشون رو با این رسانه‌ها مشغول و سرگرم می‌کنن.

تازه با ورود کسب و کارها به شبکه های اجتماعی ، خیلی از افراد نیازهاشون رو از این طریق برطرف می‌کنن. از خرید یک جفت جوراب بگیر، تا طراحی دکوراسیون داخلی منزل و حتی برون سپاری پروژه.

از بین این تعداد از کاربران، قطعا کارفرماهای زیادی به وجود میان ولی همونطور که گفتم، دیده شدن در این شبکه‌های اجتماعی شلوغ، کار ساده‌ای نیست و زمان زیادی رو از ما می‌گیره.

اما اگر فریلنسرها تو شبکه های اجتماعی مناسب برای حرفه‌شون، فعالیت مفید و کارسازی داشته باشن، می‌تونن کارفرماهای بیشتری رو جذب کنن. البته اگه زمان زیادی رو برای فعالیت باکیفیت خالی کنن.

متنوع بودن سبک فعالیت در شبکه‌های اجتماعی

در پلتفرم فریلنسینگ، کارفرماها فقط نمونه کارها و رزومه‌ی فریلنسرها رو می‌بینن و با در نظر گرفتن کامنت‌های کارفرماهای قبلی، تصمیم می‌گیرن که با این فرد تعامل داشته باشن یا نه. پس با این حساب، فریلنسرها فقط این فرصت رو دارن که خودشون رو با نمونه‌کارهاشون به کارفرماها نشون بدن و ثابت کنن.

اما تو شبکه های اجتماعی، داستان همینجا تموم نمیشه. در این رسانه‌ها، تنوع سبک کار کردن فریلنسرها (و اصلا همه‌ی افراد، نه فقط فریلنسرها) بیشتره.

در ادامه به چند مثال از فعالیت‌هایی که میشه داخل شبکه‌های اجتماعی انجام داد تا نظر کارفرما رو به سمت خودمون جلب کنیم، اشاره میکنم.

آگاه کردن کارفرماها از سبک زندگی فریلنسری

تو شبکه های اجتماعی ، فریلنسرها می‌تونن علاوه بر قرار دادن نمونه کارهاشون و صحبت کردن راجع به اون‌ها، کارفرماها رو وارد بطن زندگی فریلنسری‌شون کنن.

از دغدغه‌هاشون بگن، مشکلاتی که سر راه‌شون سد می‌شه رو بیان کنن، چالش‌های حین کار رو نشون بدن و …

این‌طوری، کارفرماها رو نسبت به سبک زندگی فریلنسری آگاه می‌کنن. این آگاهی باعث می‌شه درک کارفرماها بیشتر بشه و تعاملات‌شون با کیفیت‌تر بشه.

غیر از این، در خیلی از مواقع با این فعالیت‌ها یک حس نزدیکی و دوستی بین فریلنسر و کارفرما شکل می‌گیره که خود این موضوع می‌تونه در روند تعاملات‌شون بسیار تاثیرگذار باشه چون حس اعتماد رو بیشتر میکنه.

اگاه کردن کارفرماها از اشتباهات‌شون در تعاملات

کارفرماها اگه تو پلتفرم فریلنسینگ فریلنسرها رو پیدا کنن، هیچوقت این فرصت رو پیدا نمی‌کنن که متوجه اشتباهات خودشون تو تعاملات فریلنسری بشن.

بذارید ساده بگم.

مثلا کارفرمایی که بیش از حد نظرات غیر منطقی میده، شاید هرگز متوجه این اشتباهش نشه. این‌طوری، فریلنسر مجبور می‌شه این کارفرما رو تحمل کنه، کارفرما هم در آخر شاکی می‌شه از این‌که نظراتش تو پروژه لحاظ نشده.

اگه کارفرما هیچ‌وقت این موضوع رو متوجه نشه و این عادت اشتباهش رو اصلاح و ترک نکنه، با همه‌ی فریلنسرها همین روند رو ادامه میده و دیگه نتیجه رو خودتون می‌تونید مجسم کنید.

در حالی که اگه فریلنسرها تو شبکه های اجتماعی از بایدها و نبایدهای رفتاری کارفرماها بگن، به احتمال خیلی زیاد روی ذهن کارفرماها تاثیر می‌ذاره و کمی به خودشون میان.

این تنها یک مثال بود. فریلنسرها اگر در فضاهای مجازی و رسانه‌های اجتماعی تولید محتوا انجام بدن، می‌تونن آگاهی مخاطبان‌شون رو نسبت به تخصص و شیوهی کاری‌شون بالاتر ببرن.

دعوت کارفرما از فریلنسر در شبکه های اجتماعی

در پلتفرم فریلنسینگ، البته بهتره بگم در اکثرشون، فریلنسرها باید به کارفرماها پیشنهاد بدن تا وارد تعامل بشن. در صورتی که این کار در شان فریلنسرها نیست که در به در دنبال پروژه‌ی کارفرماها بگردن و به اون‌ها پیشنهاد بدن.

اما در شبکه های اجتماعی روند متفاوته. کارفرماها فریلنسر رو پیدا می‌کنن و بهشون پیشنهاد میدن که پروژه‌شون رو انجام بده. فریلنسر هم میتونه با در نظر گرفتن شرایط کاریش و ویژگی‌هایی که پروژه داره، تصمیم بگیره که اون رو قبول کنه یا نه.

ایییین مدل کار کردن، شایسته‌ی فریلنسرهاست.